روانشناسی عشق!

اگر عشق یک هیجان است ،پس می توان گفت که پیچیده ترین آنهاست و در برگیرنده هیجان های گوناگون است ، که برخی از آنها آشکارا مثبت هستند .در سالهای اخیر روان شناسان به عشق توجه کرده اند .در این میان بیشترین توجه را استرنبرگ(1987و1986)داشته است وی یک الگوی سه وجهی از عشق را پیشنهاد میکند که دارای سه جنبه صمیمیت ،شهوت و تعهد است . بر این اساس انواع روابط عاشقانه را از یکدیگر متمایز میکند :   1. رابطه غیر عشقی ( منطقی ) .     2. دوست داشتن (فقط تعلق و صمیمیت ).    3.دلباختگی ( فقط شهوت ).     4.عشق رومانتیک (شهوت و صمیمیت ).   5.عشق احمقانه (صمیمیت و تعهد) مثل عشق رفقا .  6.عشق کامل (صمیمیت ،شهوت و تعهد ).

روانشناسان معتقدند که عشق زمینه اجتماعی بسیاری دارد و بیشتر شبیه یک نگرش یا احساس است تا یک هیجان بنیادین .از دیدگاه فلسفی سولومون (1994) را یک نظریه خود تلقی میکند و بر یک خود اشتراکی تأکید میکند و بدین ترتیب وی به دید افلاطون درمورد عشق نزدیک تر میشود که در آن عشق پیوند دو روح در نظر گرفته شده است .آریستو فان مطرح میکند که عشق تلاشی است در راستای یافتن نیمه دیگر خود .اگر بخواهیم این تعریف را در شکل امروزی بیان کنیم از دید سولومون عشق ارایه تعریفی از خود بر حسب شخص دیگری است .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: